Plastyczność pamięci panującej nad żywiołem słów nie jest jednoznaczna ze znajomością reguł gramatycznych, która, jest fachowym atutem językoznawców. Pewien językoznawca zarzucał Witkie­wiczowi, że jako autor Na przełęczy wykazał niedokładną znajomość gwary góralskiej, bo w jej odtwarzaniu przez niego dają się zauważyć niekonsekwencje. A Tetmajer niedościgły w znajomości góralszczyzny gwary góralskiej, w uwagach do Skalnego Podhala stwierdzał, że góral powie raz bedem, kiedy indziej beem, jeszcze kiedy indziej budern i że wo­bec tego on jako autor nie chciał, pisząc gwarą, być regularniejszym od tych, którzy nią mówią. Dr Pawłowski cytując z Rodu Gąsieniców J. Kapeniaka słowa vrypo- wiedzane przez górala „twoik nowych portek” po formie „nowych” do­daje w nawiasie wykrzyknik odnoszący się do niekonsekwentnego pod względem fonetycznym końcowego -eh, które w gwarze zastępowane jest przez -k (jak w formie twoik).

Bartosz Cichowski

Witaj na moim blogu! Jestem zapalonym pasjonatem wędkarstwa będę tutaj zamieszczał artykuły o takiej tematyce. Serdecznie zapraszam do czytania i aktywnej dyskusji w komentarzach!