OKREŚLAJĄC JĘZYKOZNAWSTWO
Określając językoznawstwo jako jedną z nauk o człowieku, określamy tym samym przedmiot tej nauki: jest nim język jako jedna z form zachowania się (behaviour, comportement) człowieka w środo- Avisku społecznym. „Language”, pisał jeden z czołowych i najbardziej godnych uznania językoznawców XX wieku, Jespersen, „is actirity, purposeful actiyity and one should neyer forget the speaking indmduals and the purpose they have when acting in this particular way” — ‚język jest działaniem, działaniem celowym, i nigdy się nie powinno zapominaćjednostkach mówiących i o celu, jaki mają działając w ten szczególny sposób’. Jeżeli rozumiemy, że język jest działaniem, to nie możemy abstrahować od tego, kto działa; tym działającym podmiotem jest jednostka mówiąca, człowiek mówiący, dlatego też tym bardziej są dla nas zrozumiałe dążenia psychologów do nieoperowania pojęciami bezpodmiotowych myśli, uczuć, postrzeżeń.